Eigen blik en Makerschap

De eerste opdracht voor Eigen blik en Makerschap was om 49 schetsen van je eigen ruimte te maken. Ik heb ze hier op chronologische volgorde opgehangen van links boven naar rechts onder. Dit was een flink heftige eerste opdracht. Ik merkte meteen dat ik de cliché's wilde maken van een ruimte. Ik vond het best lastig om abstract te werken aangezien ik dat niet gewend was vanuit mijn vorige opleidingen/ervaringen.

Na ze allemaal bekeken te hebben heb ik ze gesorteerd op onderandere kleur en gevoel. Hier uit bleek dat ik een onbewuste voorkeur had voor details, structuren en voor de keur rood. Ik vond het enorm interessant om op deze manier naar mijn werk te kijken en om hier dingen over mezelf te ontdekken die ik niet wist.

De volgende opdracht was om foto's te maken. Ik heb hier een tijd niet mee door kunnen gaan omdat foto's maken te concreet voelde. Ik ben toen terug gegaan naar mijn schetsen en heb die nog een paar keer op verschillende manieren gesorteerd en bekeken. Toen ik merkte hoeveel ik van rood in de tekeningen hield heb ik me daar wat meer op gefocust en realiseerde me dat er heel veel rode dingen in mijn omgeving zijn. Mijn omgeving heeft mij dus onbewust beïnvloed in wat ik mooi vind. Ik heb toen de structuren van die rode objecten in macro foto's vast gelegd.

De opdracht was om weer beeld te maken alleen nu met video, wat ik erg fijn vond omdat ik me tot nu toe tijdens de lessen veel bezig had gehouden met stil staan beeld (tekenen, foto's, tekst) Ik heb me vooral gefocust op verschillende structuren van rode objecten en heb in de video gespeeld met hoe ik het beeld overbracht door verschillende overgangen en het bewerken van het beeld.

Na al dit werk heb ik alles nog een eer goed bekeken om te zien wat me onbewust erg interesseert en wat dus mijn eigen ruimte zou kunnen vormen.
Wat mij onbewust het meest interesseert is:

- structuur

- vorm

- lichtval

- schaduw

- detail

Dit heb ik vooral zo gedaan om meer uit mijn hoofd te komen en meer op intuïtie in te spelen.

Ik besloot hiermee door te gaan en een gedetailleerd object te maken dat speelt met structuur, vorm, lichtval en schaduw om mijn onbewuste voorkeuren te vatten in één object.
Om te beginnen met het onderzoeken van lichtval en vorm heb ik meerdere papieren modellen gemaakt waar ik op verschillende manieren licht op heb geschenen om te onderzoeken wat ik mooi vond, dit wederom om te voorkomen dat ik ging bedenken wat wel en niet zou werken. Hier onder staan een paar voorbeelden.

Na een paar mooie vormen en soorten lichtval gevonden te hebben ben ik meer gaan onderzoeken door vormen en schaduwen te schetsen. Ook probeerde ik langzaam tot een object te komen.

Na een tijd geschetst te hebben merkte dat ik geen vooruitgang had en heb besloten om meteen aan de slag gegaan met het maken van het object om met het materiaal zelf te werken. Ik heb gekozen voor ijzer door zijn enorme diversiteit in zowel vorm als structuur.

Ik heb halverwege een proefje gedaan met de uiteindelijke kleur en textuur van het object. Ik zat te twijfelen of ik het object rood wilde maken aangezien ik die kleur erg vaak verkies boven andere kleuren of niet. Uiteindelijk heb ik gekozen voor tot half glans gepolijst ijzer waardoor het het licht erg mooi reflecteert maar tegelijkertijd ook de textuur van ruw ijzer behoudt.

Tot slot het eindproduct. Het object komt op een draaiend plateau in een donkere kamer met 1 lamp er op geschenen. Hierdoor zullen er dynamische schaduwen en lichtreflecties ontstaan op de muren en het object zelf. De oriëntatie van het object heb ik nog niet besloten.

Na wat testen in de ruimte waar ik heb tentoon gesteld heb ik de uiteindelijke oriëntatie van het object besloten. Ik kreeg als tip van de docent om het ook als film vast te leggen om te testen of er op die manier ook nog een andere dimensie aan het werk te geven is. Ik heb deze video gemaakt en besloten om te experimenteren met muziek. Dit geeft het object een soort 'over de top glim' gevoel wat absoluut niet de bedoeling was voor "mijn eigen ruimte"

Periode 2

In deze periode hebben we gefocust op het bedenken van een alter-ego. Ik heb deze periode bij dit vak vooral gebruikt om meer te proberen met abstract werk.

Voor onze eerste opdracht moesten we een boekje maken die jouw alter-ego omvat. Ik heb een tijdje vast gezeten in het bedenken hoe ik dat wilde doen. Ik zat te denken aan wat ik in het boekje wilde schrijven maar heb toen besloten om helemaal niks te doen met de inhoud van het boekje en het boekje te gebruiken als materiaal voor een abstract beeld.

Mijn alter-ego heet Henk Doe Aan. Hij is een erg luid persoon maar hij zegt nooit iets met veel betekenis of inhoud. Hij denkt dat iedereen zijn beste vriend is maar de meeste mensen waar hij mee om gaat vinden hem maar kinderachtig en grof.

Onze volgende opdracht was om een abstract beeld te maken van ons alter-ego. Met het beeld was ik eerst begonnen om bestek wat ik verbogen had op de 3 roestige buizen te lassen. Toen ik dit af had was ik er niet blij mee en vond ik het teveel een 'verhaal vertellend beeld' Ik heb toen alles er weer af gehaald en ben op mijn gevoel door gegaan met de 3 buizen zelf waar ik meer aandacht heb gericht op het materiaal zelf. 

Voor onze volgende opdracht moesten we een statement bedenken waar onze alter-ego achter zou staan. Ik heb hier weer doorgespeeld op een paar cliché's wat ik erg leuk vond om te doen. Ik heb hier ook gemerkt dat als ik zelf veel plezier heb in het maken van de opdracht en hoe ik het uit voer dat het eigenlijk ook meteen goed wordt ontvangen door anderen. Als ik doe wat ik denk dat goed is reageren mensen er veel minder positief op. En daarnaast vind ik het dan ook veel stressvoller om de opdracht te maken.

De opdracht die we kregen samen met het statement bedenken was een verzameling maken van objecten die jou alter-ego zou verzamelen. Ik vond het bij deze opdracht erg leuk om met fotografie te werken omdat ik daar tot nu toe alleen maar mee had gewerkt om mijn werk vast te leggen.

Het was nu de opdracht om een video te maken over de boosheid van je alter-ego. Dit vond ik de leukste opdracht van deze periode en ik denk dat dat ook wel terug te zien is in de

Als eind opdracht moesten we een portret maken en een abstract beeld. Twee technieken waar ik erg weinig ervaring mee heb. Ik vond het ook uitdagend en wel lastig om er mee te werken. Bij beide werken had ik van tevoren een idee wat ik wilde gaan maken. Bij beide werken heb ik dit uiteindelijk niet gedaan en heb ik gemaakt wat voor mij goed voelde en voelde te kloppen bij mijn alter-ego. Ik merk dat dat langzaam steeds beter gaat, niet aan een van tevoren bedacht plan houden.

Bron en Makerschap

Na een dag rondgelopen te hebben in Den Haag en daar vele foto's verzameld te hebben heb ik de foto's gesorteerd. Eerst op kleur, daarna op "waarom ik het interessant genoeg vond om er een foto van te maken"

Voor de volgende reeks van bronnen verzamelen heb ik me gefocust op de groep "benauwend". Ik heb onderzocht wat ik zo benauwd vond aan die foto's en waarom me dat zo interesseerde. De beelden en teksten die ik daarvoor heb gemaakt/gevonden liggen in het midden. Daarna ben ik nog een nieuwe bronnen verzameling begonnen op de vraag "welke dingen maken iets benauwend anders dan een kleine ruimte?" De bronnen daarvan liggen rechts.

Dit is de eindreeks van mijn bronnen verzameling. Ik heb de vraag voor de laatste verzameling veranderd naar "wat maakt Donald Trump zo benauwend?" aangezien ik daar in de eerste verzameling over benauwend daar al mee bezig was. Ook heb ik extra werk gemaakt bij de laatste en een na laatste verzameling. Deze manier van naar verzamelingen kijken heeft me geleerd om verbanden te leggen tussen verschillende beelden. Wat mij het meeste op viel is hoeveel interessante teksten ik vond tijdens het bronnen verzamelen. Ik heb nog wel de neiging om tekst te vermeiden omdat ik door mijn dyslexie niet zo snel lees. Maar hierdoor laat ik wel veel interessant materiaal liggen zoals ik heb ervaren. Zonder de teksten was ik ook nooit op Trump zijn muur gekomen, wat ik wel een enorm interessant onderwerp vind.

Technologie

We hebben een tekenmachine gemaakt van draaiende onderdelen, maar hebben dit in stapjes gedaan. Elke stap is of een extra draaipunt in de machine of een nieuw pigment. Ik moest wennen aan het documenteren van elke stap in mijn werk. Ik heb de neiging om gewoon door te werken heb ik gemerkt. Hierdoor reflecteer ik minder goed op mijn gemaakte werk. Dit geforceerd worden om meer stappen vast te leggen was wel een soort "eye-opener" voor mij toen ik thuis nog een keer de foto's bekeek en merkte hoe handig het was om de foto's nog eens te bekijken.

Ik heb geëxperimenteerd met programmeren in Processing. Ik ben begonnen met stil staande beelden zoals dit hieronder. Ik vond het op zich wel leuk om te doen maar verveelde me al snel. Toen ben ik voor mezelf gaan proberen met het programma om te kijken wat het allemaal kan. Ik merkte dat dat me veel meer prikkelde en interesseerde.

Het programma wat ik ben gaan schrijven functioneerde als een soort alarm. Zodra iemand de appel oppakt komen er allemaal felle flitsen en strepen op het scherm. Later heb ik ook nog toegevoegd dat het programma een bepaald lied opende op Youtube en dat afspeelde wanneer je de appel vast pakte. De enige manier om het alarm weer uit te krijgen was je vinger in een glas water te steken die verbonden was met de computer. Ik had uiteindelijk het programma zo geschreven dat het alarm weer door ging als je je vinger uit het glas water haalde of het glas ontkoppelde van de computer. Hier onder is een versie van dat programma te zien allen nog zonder de muziek en het glas water.

Dit is het filmpje wat ik heb gemaakt over ons conditional design experiment. We hebben 10 mensen met een paar regels 5 minuten binnen de oranje rand op de grond laten rond lopen.

De regels gingen als volgt:

- je moet rechtdoor lopen

- als je de oranje rand tegen komt, draai 180 graden

- als je een ander persoon tegen komt, draai 90 graden (maakt niet uit welke kant)

- film wat je ziet met je telefoon

Omdat ik bij de vorige opdracht voor mij gevoel teveel had gevolgd wat volgens de docent moest ben ik voor mijn eindopdracht met iets gaan werken wat ik zelf heel vet vind: heb ik een oscilloscoop op een computer aangesloten met een programma dat beeld om kan zetten in geluid wat je vervolgens weer met een oscilloscoop kunt omzetten naar beeld. Ik was eerst van plan om een paar beelden te maken op mijn computer en die te laten zien op de oscilloscoop. Dit verliep alleen niet zo moeiteloos als ik had gehoopt. Ik kreeg maar niet het beeld wat ik naar de oscilloscoop stuurde op het schermpje. Na de oorzaak gevonden te hebben (er stond een geluids-equalizer aan op de computer) vond ik het foute beeld zo veel mooier dan het goede beeld dat ik daar mee ben doorgegaan. Ik heb 5 werken gemaakt, allemaal met programma's die door elkaar lopen terwijl ze daar niet voor bedoeld waren. De video's staan op chronologische volgorde waarin ik ze gemaakt heb. Sommige werken zijn door invloed van de geluiden die je hoort, bij andere werken heb ik geluid genomen dat ik vind dat het beeld ondersteunt.

Periode 2

We kregen als opdracht om iets nieuws te leren met technologie. Ik had gekozen om me te richten op augmented reality animatie in After Effects. Na vele uren het programma te leren was ik absoluut niet tevreden met het product. Ik vond dat het beeldend niet interessant was.

Ik heb toen besloten om iets compleet anders te gaan maken en ik ben begonnen met fictie animatie in Cinema 4D. Toen ik een tijd aan het proberen was in het programma kreeg ik het idee om een doolhof te maken. Alleen toen het doolhof af was wilde ik een extra dimensie aan de video toevoegen en ben ik doorgegaan met "de wereld achter het video spelletje" op de gedachte "waar gaat het balletje naartoe als het door het doolhof heen valt. Dit is de animatie die ik uiteindelijk heb gemaakt.

Ik heb een tijd zitten denken over hoe ik het wilde presenteren. Op een gewoon beeldscherm vond ik het niet genoeg effect hebben. Toen ik met mijn telefoon de beweging van het doolhof probeerde na te bootsen werkte dat onverwacht goed en besloot ik een robot te maken die precies dat deed.

Alhoewel ik erg blij ben met het eindproduct had ik het eigenlijk groter willen maken en beter willen afwerken, maar door tijd en geld gebrek heb ik het klein en ruwer gelaten wat ik niet altijd heel makkelijk vind. Ik wil vaak graag mijn eindproject "af" hebben, wat natuurlijk niet nodig is om mijn idee over te brengen.